Dekenor 25 mg, 10 tabletek
- Dekenor to lek z grupy NLPZ (niesteroidowych leków przeciwzapalnych) stosowany do krótkotrwałego leczenia bólu o łagodnym oraz umiarkowanym nasileniu. Lek zawiera deksketoprofen i jest przeznaczony wyłącznie dla osób dorosłych.
-
-
DOŚWIADCZENIE Legalna apteka od 2006 r.
-
ZAUFANIE 98% zadowolonych klientów
-
BEZPIECZEŃSTWO Certyfikat SSL
-
POLTRAF Transport medyczny
| Postać: | tabl.powl. ,
tabletki powlekane |
| Dawka: | 25 mg |
| Opakowanie: | 10 tabl. (10 blist. po 1 tabl. |
| Lek na receptę: | nie |
| Rodzaj: | Produkt leczniczy |
| Kraj pochodzenia podmiotu odpowiedzialnego: | SŁOWENIA |
| Nazwa międzynarodowa: | Dexketoprofenum |
Skład
Substancją aktywną jest deksketoprofen. Każda powlekana tabletka zawiera 25 mg deksketoprofenu (w postaci deksketoprofenu z trometamolem). Pozostałe składniki (substancje pomocnicze) to celuloza mikrokrystaliczna, kroskarmeloza sodowa, skrobia kukurydziana, krzemionka koloidalna bezwodna, magnezu stearynian w rdzeniu tabletki oraz hypromeloza, makrogol 6000, glikol propylenowy i dwutlenek tytanu (E 171) w otoczce. Lek zawiera sód.
Wskazania
Lek stosowany jest u osób dorosłych w krótkotrwałym leczeniu bólu o nasileniu łagodnym do umiarkowanego, takim jak ból mięśni, bolesne miesiączkowanie, ból zębów.
Działanie
Dekenor to lek przeciwbólowy z grupy leków zwanych niesteroidowymi lekami przeciwzapalnymi (NLPZ).
Dawkowanie
Ten lek należy zawsze przyjmować dokładnie tak, jak to opisano w tej ulotce dla pacjenta lub według zaleceń lekarza lub farmaceuty. W razie wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.
Dorośli: zalecana dawka to zazwyczaj ½ tabletki (12,5 mg) co 4-6 godzin lub 1 tabletka (25 mg) co 8 godzin, nie więcej niż 3 tabletki na dobę (75 mg). Jeśli w ciągu 3-4 dni nie nastąpi poprawa lub nastąpi pogorszenie objawów, należy skonsultować się z lekarzem.
W przypadku osób w podeszłym wieku, lub w przypadku występowania problemów z nerkami lub wątrobą, terapię należy rozpocząć od całkowitej dobowej dawki, która nie przekracza 2 tabletek (50 mg). W przypadku osób w podeszłym wieku ta dawka może zostać później zwiększona do ogólnie zalecanej dawki (75 mg), w przypadku dobrej tolerancji leku Dekenor.
Najmniejsza skuteczna dawka powinna być stosowana przez najkrótszy możliwy okres niezbędny do złagodzenia objawów. W przypadku infekcji, należy bezzwłocznie skonsultować się z lekarzem, jeśli objawy (takie jak gorączka i ból) utrzymują się lub ulegają pogorszeniu.
Sposób podawania: tabletkę należy połknąć, popijając wystarczającą ilością wody. Lek należy przyjmować razem z jedzeniem, gdyż pomaga to ograniczyć ryzyko związane z wystąpieniem żołądkowych lub jelitowych działań niepożądanych. Niemniej jednak, w przypadku ostrego bólu i potrzeby szybkiej ulgi, zaleca się przyjmowanie leku na pusty żołądek (przynajmniej 30 minut przed posiłkiem), ponieważ spowoduje to łatwiejszą absorpcję leku.
Przeciwwskazania
Kiedy nie przyjmować leku Dekenor:
Działania niepożądane
Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią. Poniżej przedstawiono listę możliwych działań niepożądanych, zgodnie z częstością ich występowania.
Często występujące działania niepożądane (mogą wystąpić nie częściej niż u 1 na 10 osób): Nudności i (lub) wymioty, ból głownie w górnych partiach brzucha, biegunka, problemy z trawieniem (niestrawność).
Niezbyt często występujące działania niepożądane (mogą wystąpić nie częściej niż u 1 na 100 osób): Zawroty głowy (uczucie wirowania), senność, zaburzenia snu, nerwowość, ból głowy, palpitacje, rumieniec, zapalenie błony śluzowej żołądka (zapalenie żołądka), zaparcie, suchość w jamie ustnej, wzdęcia, wysypka skórna, zmęczenie, ból, uczucie gorąca i dreszcze, ogólne złe samopoczucie (niemoc).
Rzadko występujące działania niepożądane (mogą wystąpić nie częściej niż u 1 na 1 000 osób): Choroba wrzodowa, perforacja lub krwawienie z wrzodu (co może objawiać się jako wymiotowanie krwią lub ciemne stolce), omdlenia, wysokie ciśnienie krwi, spowolnienie oddechu, zatrzymanie wody i obrzęk obwodowy (np. opuchnięte kostki), obrzęk krtani, utrata apetytu (jadłowstręt), nietypowe odczucia, swędząca wysypka, trądzik, wzmożona potliwość, ból pleców, częste oddawanie moczu, zaburzenia miesiączkowania, problemy z prostatą, niewłaściwe wyniki prób wątrobowych (badanie krwi), uszkodzenie komórek wątrobowych (zapalenie wątroby), ostra niewydolność nerek.
Bardzo rzadko występujące działania niepożądane (mogą wystąpić nie częściej niż u 1 na 10 000 osób): Wstrząs anafilaktyczny (reakcja alergiczna, która może także doprowadzić do omdlenia), otwarte owrzodzenia na skórze, ustach, oczach i okolicach narządów płciowych (zespół Stevensa-Johnsona i zespół Lyella), obrzęk twarzy lub obrzęk ust i gardła (obrzęk naczynioruchowy), duszność w wyniku zwężenia dróg oddechowych (skurcz oskrzeli), zadyszka, szybsze bicie serca, niskie ciśnienie krwi, zapalenie trzustki, nieostre widzenie, dzwonienie w uszach (szumy uszne), wrażliwa skóra, wrażliwość na światło, świąd, problemy z nerkami. Obniżenie liczby białych krwinek (neutropenia), mniejsza liczba płytek we krwi (trombocytopenia).
Należy natychmiast poinformować lekarza w przypadku zaobserwowania jakichkolwiek objawów żołądkowo-jelitowych na początku terapii (np. bólu brzucha, zgagi czy krwawienia) oraz jeśli w przeszłości wystąpiły u pacjenta jakiekolwiek tego typu działania niepożądane wynikające z długotrwałego stosowania leków przeciwzapalnych, zwłaszcza w przypadku osób w podeszłym wieku.
Należy odstawić lek Dekenor zaraz po zaobserwowaniu wystąpienia wysypki, czy też jakichkolwiek zmian wewnątrz jamy ustnej lub na narządach płciowych, czy też jakichkolwiek objawów alergii.
W trakcie terapii niesteroidowymi lekami przeciwzapalnymi odnotowywano zatrzymanie płynów oraz obrzęki (zwłaszcza nóg i okolicy kostek), jak również podwyższone ciśnienie krwi i niewydolność serca.
Leki takie jak Dekenor mogą wiązać się z niewielkim wzrostem ryzyka zawału serca („zawału mięśnia sercowego”) lub udaru naczyniowego mózgu (udaru).
W przypadku pacjentów z zaburzeniami układu odpornościowego, które dotyczą tkanki łącznej (toczeń rumieniowaty układowy lub mieszana choroba tkanki łącznej), leki przeciwzapalne mogą rzadko wywołać gorączkę, ból głowy i sztywność karku.
Najczęściej obserwowane zdarzenia niepożądane to zdarzenia natury żołądkowo-jelitowej. Może wystąpić choroba wrzodowa, perforacja lub krwawienie z przewodu pokarmowego, czasami śmiertelne, w szczególności w przypadku osób starszych. Po podaniu odnotowano nudności, wymioty, biegunkę, wzdęcia, zaparcia, niestrawność, ból brzucha, smoliste stolce, wymioty fusowate, wrzodziejące zapalanie jamy ustnej, nasilenie zapalenia okrężnicy i choroby Leśniowskiego-Crohna. Rzadziej obserwowano zapalenie błony śluzowej żołądka (zapalenie żołądka).
Podobnie jak w przypadku innych leków z grupy NLPZ, mogą wystąpić́ reakcje hematologiczne (plamica, niedokrwistość aplastyczna i hemolityczna, oraz rzadziej agranulocytoza i hipoplazja szpiku).
Ostrzeżenia
Przed rozpoczęciem przyjmowania leku Dekenor należy omówić to z lekarzem lub farmaceutą:
1Lek Dekenor może maskować objawy infekcji, takie jak gorączka i dolegliwości bólowe. Dlatego też możliwe jest, że lek Dekenor może opóźnić właściwe leczenie infekcji, co z kolei może prowadzić do wzmożonego ryzyka wystąpienia komplikacji. Zaobserwowano to w przypadku bakteryjnego zapalenia płuc i bakteryjnych infekcji skórnych występujących przy ospie wietrznej. W przypadku przyjmowania tego leku w trakcie infekcji, jeśli objawy utrzymują się lub ulegają pogorszeniu, należy bezzwłocznie skonsultować się z lekarzem.
Ciąża, karmienie piersią i wpływ na płodność Nie stosować leku Dekenor w ostatnich trzech miesiącach ciąży lub w okresie karmienia piersią. Kobiety planujące ciąże i kobiety w ciąży nie powinny stosować leku Dekenor. Nie zaleca się stosowania leku Dekenor u kobiet próbujących zajść w ciążę lub podczas diagnostyki niepłodności.
Prowadzenie pojazdów i obsługiwanie maszyn Lek Dekenor może powodować zawroty głowy i zmęczenie i dlatego może nieznacznie wpływać na zdolność prowadzenia pojazdów mechanicznych i obsługiwania maszyn. W przypadku zaobserwowania takich objawów, nie należy prowadzić pojazdów mechanicznych i obsługiwać maszyn aż do ustąpienia objawów. W przypadku wątpliwości należy poradzić się lekarza.
Lek Dekenor zawiera sód Lek zawiera mniej niż 1 mmol (23 mg) sodu na jedną tabletkę powlekaną, to znaczy lek uznaje się za „wolny od sodu”.
Interakcje
Należy powiedzieć lekarzowi lub farmaceucie o wszystkich lekach przyjmowanych przez pacjenta obecnie lub ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje przyjmować, w tym o wszystkich lekach wydawanych bez recepty. Istnieją pewne leki, które nie powinny być przyjmowane razem, a także inne, których dawki należy zmienić, gdy przyjmowane są w określonych połączeniach.
Należy zawsze poinformować lekarza, lekarza stomatologa lub farmaceutę o stosowaniu lub przyjmowaniu któregokolwiek z wymienionych poniżej leków, poza lekiem Dekenor:
Nie zaleca się jednoczesnego stosowania:
Jednoczesne stosowanie, które wymaga zachowania ostrożności:
Jednoczesne stosowanie wymagające szczególnego rozważenia:
W razie jakichkolwiek wątpliwości dotyczących przyjmowania innych leków w połączeniu z lekiem Dekenor, należy skonsultować się z lekarzem lub farmaceutą.
Ważne informacje
Przed użyciem zapoznaj się z ulotką, która zawiera wskazania, przeciwwskazania, dane dotyczące działań niepożądanych i dawkowanie oraz informacje dotyczące stosowania produktu leczniczego, bądź skonsultuj się z lekarzem lub farmaceutą, gdyż każdy lek niewłaściwie stosowany zagraża Twojemu życiu lub zdrowiu.
Lek należy przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci, w temperaturze poniżej 30°C.
Podmiot odpowiedzialny
KRKA, d.d., Novo mesto, Šmarješka cesta 6, 8501 Novo mesto, Słowenia
Miejscowy przedstawiciel podmiotu odpowiedzialnego: KRKA-POLSKA Sp. z o.o. ul. Równoległa 5 02-235 Warszawa