Zapisz na liście zakupowej
Stwórz nową listę zakupową
Migea, 200 mg, 4 tabletki

Migea, 200 mg, 4 tabletki

  • Migea zawiera w swoim składzie kwas tolfenamowy o działaniu przeciwbólowym, przeciwzapalnym i przeciwgorączkowym. Produkt skutecznie leczy ostre napady migrenowe.
31,49 zł
brutto / szt.
Cena jednostkowa7,87 zł / szt.
Ten produkt nie jest dostępny w sklepie stacjonarnym
Bezpieczne zakupy
Producent: SANDOZ
Kod produktu: 5907626703221
  • Darmowa dostawa

    DARMOWA DOSTAWA Już od 149 zł !

  • Doświadczene

    DOŚWIADCZENIE Legalna apteka od 2006 r.

  • Zaufanie

    ZAUFANIE 98% zadowolonych klientów

  • Bezpieczeństwo

    BEZPIECZEŃSTWO Certyfikat SSL

  • Poltraf

    POLTRAF Transport medyczny

Parametry techniczne:
Postać:
tabl.
,
tabletki
,
tabletki drażowane
Dawka:
200 mg
Opakowanie:
4 tabl.
,
4 tabletki
Lek na receptę:
nie
Nazwa międzynarodowa:
Acidum tolfenamicum
Rodzaj rejestracji:
Produkt leczniczy

Skład

1 tabletka zawiera: 200 mg kwasu tolfenamowego (Acidum tolfenamicum).
Substancje pomocnicze: skrobia kukurydziana, karboksymetyloskrobia sodowa (typ A), makrogol 6000, kwas alginowy, celuloza mikrokrystaliczna, kroskarmeloza sodowa, krzemionka koloidalna bezwodna, sodu stearylofumaran.

Wskazania

Wskazaniem do stosowania leku Migea jest ostry napad migreny.

Działanie

Migea zawiera substancję czynną kwas tolfenamowy - niesteroidowy lek o działaniu przeciwbólowym, przeciwzapalnym i przeciwgorączkowym.

Dawkowanie

Przyjmowanie leku w najmniejszej dawce skutecznej przez najkrótszy okres konieczny do złagodzenia objawów zmniejsza ryzyko działań niepożądanych.

Dorośli
200 mg kwasu tolfenamowego (1 tabletka) po wystąpieniu pierwszych objawów ostrego napadu migreny. W przypadku braku poprawy dawkę można powtórzyć po upływie 1 do 2 godzin. Maksymalna zalecana dawka dobowa wynosi 400 mg.

Dzieci i młodzież
Nie zaleca się stosowania kwasu tolfenamowego u dzieci i młodzieży w wieku poniżej 18 lat ze względu na brak badań i danych dotyczących dawkowania i bezpieczeństwa stosowania w tej grupie pacjentów.

Osoby w podeszłym wieku
U osób w podeszłym wieku ryzyko poważnych skutków działań niepożądanych jest większe. Jeśli stosowanie niesteroidowych leków przeciwzapalnych (NLPZ) jest konieczne, należy stosować najmniejszą możliwą dawkę przez możliwie najkrótszy czas.

W czasie terapii NLPZ pacjent powinien być regularnie monitorowany z powodu ryzyka krwawienia z przewodu pokarmowego.

Produkt leczniczy Migea najlepiej przyjmować w trakcie lub po posiłku. Tabletkę należy połknąć w całości, popijając wodą.

Przeciwwskazania

- Nadwrażliwość na kwas tolfenamowy lub na którąkolwiek substancję pomocniczą.
- Występujące w przeszłości reakcje nadwrażliwości (np. napady astmy, ostre zapalenie błony śluzowej nosa, obrzęk naczynioruchowy lub pokrzywka) związane ze stosowaniem ibuprofenu, kwasu acetylosalicylowego lub innych NLPZ.
- Ciężka niewydolność serca.
- Ciężka niewydolność wątroby lub nerek.
- Ostatni trymestr ciąży.
- Krwawienie z przewodu pokarmowego, z naczyń mózgowych lub inne czynne krwawienie.
- Czynna lub występująca w wywiadzie choroba wrzodowa i (lub) krwotok z przewodu pokarmowego (co najmniej dwa epizody potwierdzonego owrzodzenia lub krwawienia).
- Występujące w wywiadzie krwawienie z przewodu pokarmowego lub perforacja wrzodu, związane z wcześniejszym leczeniem NLPZ.

Kwasu tolfenamowego nie stosować u dzieci i młodzieży w wieku poniżej 18 la.t

Działania niepożądane

Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.
Lek stosowany w zalecanych dawkach jest na ogół dobrze tolerowany.

Przyjmowanie takich leków, jak Migea może być związane z niewielkim zwiększeniem ryzyka ataku serca (zawał serca) lub udaru. Ryzyko to zwiększa długotrwałe przyjmowanie dużych dawek leku. Nie stosować większych dawek i dłuższego czasu leczenia niż zalecane.Przyjmowanie takich leków, jak Migea może być związane z niewielkim zwiększeniem ryzyka ataku serca (zawał serca) lub udaru. Ryzyko to zwiększa długotrwałe przyjmowanie dużych dawek leku. Nie stosować większych dawek i dłuższego czasu leczenia niż zalecane.

Podczas stosowania tego leku możliwe jest wystąpienie następujących działań niepożądanych:

Bardzo częste działania niepożądane (mogą występować częściej niż u 1 na 10 osób):
biegunka, nudności

Częste działania niepożądane (mogą występować rzadziej niż u 1 na 10 osób):
niestrawność, wymioty, ból brzucha, pokrzywka, wysypka, odczucie pieczenia podczas oddawania moczu, cytrynowe zabarwienie moczu, ból głowy, zawroty głowy, uczucie zmęczenia, zaburzenia czynności wątroby.

Niezbyt częste działania niepożądane (mogą występować rzadziej niż u 1 na 100 osób):
wzdęcia, uczucie pełności, utrata apetytu, zaparcie, zwiększenie stężenia kreatyniny w surowicy, zwiększenie stężenia azotu mocznika we krwi, nasilone pocenie się, mrowienie, dezorientacja, zaczerwienienie twarzy, zmniejszona liczba płytek krwi (małopłytkowość), zmniejszona liczba pewnego rodzaju krwinek białych - granulocytów (granulocytopenia), zmniejszona liczba krwinek białych (leukopenia), zwiększona liczba tzw. granulocytów kwasochłonnych (eozynofilia), niedokrwistość.

Rzadkie działania niepożądane (mogą występować rzadziej niż u 1 na 1000 osób):
bezsenność, niepokój, drżenie, szumy uszne, skurcz oskrzeli, napady astmy, duszność.

Bardzo rzadkie działania niepożądane (mogą występować rzadziej niż u 1 na 10 000 osób):
obrzęki, niewydolność serca, wrzód żołądka i (lub) dwunastnicy, perforacja lub krwawienie z przewodu pokarmowego (czasami zakończone zgonem, zwłaszcza u pacjentów w podeszłym wieku), zaostrzenie zapalenia jelit i choroby Leśniowskiego-Crohna, smoliste stolce i krwawe wymioty, zapalenie błony śluzowej żołądka, zmiany pęcherzowe (w tym zespół Stevensa-Johnsona, toksyczne martwicze oddzielanie się naskórka), nadwrażliwość na światło, zahamowanie wydalania moczu (bezmocz), obecność krwi w moczu (krwiomocz), ból nerki, bardzo częste oddawanie moczu (częstomocz), euforia, przeczulica, niedoczulica, depresja, nadciśnienie lub niedociśnienie tętnicze, alergiczne śródmiąższowe zapalenie płuc, nacieki płucne z eozynofilią, zwłóknienie płuc, krwioplucie, toksyczne zapalenie wątroby, niedokrwistość hemolityczna (niedokrwistość na skutek rozpadu krwinek czerwonych), agranulocytoza (całkowity lub prawie całkowity brak granulocytów), zapalenie trzustki, zapalenie błony śluzowej jamy ustnej.

Częstość nieznana (częstości nie można określić na podstawie dostępnych danych): zaburzenia widzenia, zapalenie nerwu ocznego, jałowe zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych (zwłaszcza u osób z chorobami autoimmunologicznymi, tj. toczeń rumieniowaty układowy, mieszana choroba tkanki łącznej) z takimi objawami, jak sztywność karku, ból głowy, nudności, wymioty, gorączka lub dezorientacja, omamy, złe samopoczucie i senność, żółtaczka, niedobór pewnego rodzaju krwinek białych (granulocytów obojętnochłonnych - neutropenia), niespecyficzne reakcje alergiczne i anafilaksja, świąd, plamica, obrzęk naczynioruchowy, rumień wielopostaciowy, śródmiąższowe zapalenie nerek, zespół mocznicowy i niewydolność nerek.

Ryzyko działań niepożądanych jest większe u osób w podeszłym wieku. Ryzyko to zwiększa się dodatkowo u pacjentów z niewydolnością nerek, wątroby lub serca.

Ostrzeżenia

Przed zastosowaniem leku Migea należy omówić to z lekarzem lub farmaceutą.

  • Należy powiedzieć o wszystkich obecnych i występujących w przeszłości zaburzeniach zdrowia, zwłaszcza następujących:
    - zaburzenia czynności wątroby lub nerek;
    - choroby przewlekłe, takie jak toczeń rumieniowaty układowy lub mieszana choroba tkanki łącznej;
    - nadciśnienie tętnicze i (lub) zaburzenia czynności serca oraz obrzęki;
    - choroby przewodu pokarmowego, takie jak wrzodziejące zapalenie jelita grubego, choroba Leśniowskiego-Crohna;
    - zaburzenia krzepnięcia krwi lub inne choroby krwi;
    - choroba naczyń krwionośnych (obwodowych lub mózgowych).

  • Niesteroidowe leki przeciwzapalne (NLPZ) mogą spowodować śródmiąższowe zapalenie nerek, kłębuszkowe zapalenie nerek, martwicę rdzenia nerki lub zespół nerczycowy.

  • Palenie tytoniu, nadużywanie alkoholu i ogólny zły stan zdrowia zwiększają ryzyko wystąpienia u pacjenta działań niepożądanych ze strony przewodu pokarmowego.

  • Należy unikać jednoczesnego stosowania tego leku i innych niesteroidowych leków przeciwzapalnych, w tym selektywnych inhibitorów COX-2 (np. meloksykam, nimesulid, nabumeton).

  • Należy poradzić się lekarza lub farmaceuty, jeśli pacjent przyjmuje lub przyjmował leki zmniejszające krzepnięcie krwi (leki przeciwzakrzepowe), leki moczopędne lub leki, które mogą zwiększać ryzyko owrzodzenia lub krwawienia z przewodu pokarmowego (patrz niżej „Migea a inne leki”).

  • Podczas stosowania leku Migea skóra pacjenta może być bardziej wrażliwa na szkodliwe działanie promieni słonecznych. Należy unikać narażenia na światło słoneczne i promieniowanie UV (np. w solarium) i stosować odpowiednie środki ochronne dla skóry.

  • Migea działa przeciwbólowo, przeciwzapalnie i przeciwgorączkowo, dlatego może maskować objawy rozwijającego się zakażenia (takie jak ból głowy, gorączka). W razie wizyty u lekarza należy powiedzieć o stosowaniu tego leku.

  • Jeśli podczas leczenia wystąpią zaburzenia w oddawaniu moczu, należy przyjmować większą ilość płynów.

  • Osoby, u których stwierdzono nadciśnienie tętnicze i (lub) niewydolność serca, zatrzymanie płynów i obrzęki, powinny przed zastosowaniem leku Migea poradzić się lekarza lub farmaceuty, gdyż niesteroidowe leki przeciwzapalne wywoływały u niektórych pacjentów zatrzymanie płynów, nadciśnienie tętnicze i obrzęki.

  • Przyjmowanie takich leków, jak Migea może być związane z niewielkim zwiększeniem ryzyka zatorów tętnic (np. ataku serca (zawału serca) lub udaru mózgu). Ryzyko to zwiększa się w razie długotrwałego stosowania dużych dawek leku. Nie należy stosować większych dawek i dłuższego czasu leczenia niż zalecane.

  • Długotrwałe stosowanie leków przeciwbólowych może spowodować nasilenie bólu głowy. Należy w takim wypadku zasięgnąć porady lekarza. Jeśli pacjent często lub codziennie odczuwa ból głowy mimo (lub z powodu) regularnego stosowania leków przeciw tym bólom, powinien zwrócić się do lekarza.

  • Lek należy stosować ostrożnie u pacjentów z astmą oskrzelową, gdyż opisywano przypadki skurczu oskrzeli po podaniu niesteroidowych leków przeciwzapalnych. Skurcz oskrzeli może zagrażać życiu.

    Jeśli podczas stosowania leku Migea wystąpi:
    -krwawienie z przewodu pokarmowego,
    - wysypka i (lub) zmiany w obrębie błon śluzowych,
    - inne objawy uczulenia,
    należy przerwać stosowanie leku i niezwłocznie skontaktować się z lekarzem.

    Interakcje

    Należy powiedzieć lekarzowi lub farmaceucie o wszystkich lekach przyjmowanych przez pacjenta obecnie lub ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje stosować.

    Migea i niektóre jednocześnie przyjmowane leki mogą wzajemnie wpływać na swoje działanie i na występowanie działań niepożądanych. Dotyczy to zwłaszcza takich leków, jak:

  • metotreksat (lek stosowany w leczeniu niektórych nowotworów lub zapalenia stawów);
  • cyklosporyna (lek zmniejszający odporność organizmu);
  • takrolimus (lek o działaniu przeciwzapalnym);
  • lit (lek stosowany w leczeniu depresji);
  • kortykosteroidy (leki o działaniu przeciwzapalnym);
  • inne leki przeciwbólowe;
  • inne niesteroidowe leki przeciwzapalne (np. ibuprofen) lub salicylany (np. kwas acetylosalicylowy);
  • leki moczopędne;
  • leki stosowane w leczeniu wysokiego ciśnienia tętniczego (leki przeciwnadciśnieniowe);
  • antybiotyki z grupy chinolonów;
  • leki przeciwzakrzepowe (takie jak warfaryna, acenokumarol);
  • leki hamujące czynność płytek krwi (leki przeciwpłytkowe);
  • leki przeciwdepresyjne (z grupy tzw. selektywnych inhibitorów wychwytu zwrotnego serotoniny);
  • glikozydy naparstnicy, np. digoksyna (leki stosowane w chorobach serca);
  • leki przeciwpadaczkowe (np. fenytoina);
  • doustne leki przeciwcukrzycowe;
  • leki zobojętniające sok żołądkowy, zawierające wodorotlenek glinu;
  • mifepryston (lek stosowany m.in. w leczeniu mięśniaków macicy);
  • zydowudyna (lek stosowany w leczeniu zakażenia HIV).

    W razie wątpliwości, czy pacjent przyjmuje którykolwiek z wymienionych leków, należy poradzić się lekarza lub farmaceuty.

    Ważne informacje

    Przed użyciem zapoznaj się z ulotką, która zawiera wskazania, przeciwwskazania, dane dotyczące działań niepożądanych i dawkowanie oraz informacje dotyczące stosowania produktu leczniczego, bądź skonsultuj się z lekarzem lub farmaceutą, gdyż każdy lek niewłaściwie stosowany zagraża Twojemu życiu lub zdrowiu.

    Podmiot odpowiedzialny

    Sandoz GmbH
    Biochemiestrasse 10
    6250 Kundl, Austria

  • Do pobrania
    Potrzebujesz pomocy? Masz pytania?Zadaj pytanie a my odpowiemy niezwłocznie, najciekawsze pytania i odpowiedzi publikując dla innych.
    Zapytaj o produkt
    Jeżeli powyższy opis jest dla Ciebie niewystarczający, prześlij nam swoje pytanie odnośnie tego produktu. Postaramy się odpowiedzieć tak szybko jak tylko będzie to możliwe. Dane są przetwarzane zgodnie z polityką prywatności. Przesyłając je, akceptujesz jej postanowienia.
    Napisz swoją opinię
    Twoja ocena:
    5/5
    Dodaj własne zdjęcie produktu:

    Poradnik Zdrowia i Urody

    Jak rozpoznać i leczyć migrenę?
    Ból głowy jest jednym z najczęstszych problemów z jakim zgłaszają się do apteki pacjenci.  Światowa Organizacja Zdrowia umieściła migrenę na 19. pozycji wśród chorób powodujących niepełnosprawność fizyczną oraz intelektualną. Od lat problem stanowi również mała liczba leków profilaktycznych, które pomagałyby zarówno w migrenie epizodycznej oraz przewlekłej.
    Czytaj więcej
    Strona korzysta z plików cookie w celu realizacji usług zgodnie z Polityką Prywatności. Możesz określić warunki przechowywania lub dostępu do cookie w Twojej przeglądarce.
    NIE WYRAŻAM ZGODY
    ZGADZAM SIĘ, CHCĘ PRZEJŚĆ DO STRONY
    pixel